کاربردهای بذر گوجه ۱۰۱۲ که باعث ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری می شود بر اساس مواد مغذی و ترکیبات فیتوشیمیایی موجود در آنها است.
دانه ها سرشار از فیبر غذایی، چربی و اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه (FAs)، پروتئین ها و اسیدهای آمینه ضروری و مواد معدنی هستند. اسید لینولئیک FA غالب است و پس از آن اسید اولئیک و اسید پالمیتیک قرار دارند.
سایر اسیدهای چرب موجود در غلظت های پایین تر، اسید استئاریک و لینولنیک اسید هستند. گلوتامیک اسید و آسپارتیک اسید غالب ترین اسیدهای آمینه هستند.
اسیدهای آمینه ضروری اصلی در دانه ها آرژنین، لیزین، والین و لوسین هستند. برجسته کردن محتوای بالای لیزین و ترئونین در دانه‌های گوجه‌فرنگی مهم است که می‌تواند به طور قابل‌توجهی کیفیت پروتئین محصولات غلات را بهبود بخشد. خواص عملکردی کنسانتره دانه گوجه فرنگی و کنسانتره پروتئین با سایر پروتئین های گیاهی قابل مقایسه است.
دانه گوجه فرنگی منبع خوبی از آنتی اکسیدان است زیرا سرشار از ترکیبات فیتوشیمیایی است. مخزن مهمی از ترکیبات فنلی است. شناخت رو به رشدی وجود دارد که بسیاری از متابولیت‌های ثانویه فنلی موجود در دانه‌ها ممکن است تا حدودی برای سلامت انسان مفید باشند که از طریق فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی انجام می‌شود.
دانه های گوجه فرنگی حاوی مقدار زیادی مواد مغذی و ترکیبات زیست فعال بالقوه سالم هستند که می توانند به عنوان منابعی از مواد تشکیل دهنده برای تقویت یا عملکرد غذا استفاده شوند.
دانه‌های گوجه‌فرنگی همچنین حاوی ترکیبات غیر صابونی‌سازی از جمله آلفا و γ توکوفرول‌ها و دمتیل استرول‌ها هستند. در میان دمیل استرول‌های مختلف موجود در دانه‌های گوجه‌فرنگی، Δ-5-اوناسترول و سیتروستادینول به دلیل داشتن گروه اتیلین در موقعیت‌های 24 و 28 زنجیره جانبی همراه با توکوفرول‌ها، فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالایی از خود نشان می‌دهند.
