اسهال و ذات الریه علل اصلی بیماری و مرگ برای کودکان زیر 5 سال و همچنین برای کودکان در سن مدرسه هستند.
شیوع اسهال و ذات الریه مواد شوینده کارواش را می توان با شستشوی صحیح دست ها با صابون به میزان قابل توجهی کاهش داد.
اگرچه شستن دست ها با صابون زمانی یکی از مقرون به صرفه ترین مداخلات برای کاهش بیماری های پربار در کشورهای با درآمد پایین و متوسط (LMICs) تلقی می شد، تحلیل های جدیدتر به دلیل تفاوت ها، تردید بیشتری در ارائه چنین ادعاهایی داشتند.
در اثربخشی چنین مواد شوینده خودرو برنامه هایی و بنابراین درک چگونگی عملکرد چنین برنامه هایی از طریق ارزیابی های دقیق در مقیاس های کوچک و بزرگ بسیار مهم است.
یک برنامه ملی شستن دست ها در هند بر اساس برخی از برنامه های مؤثرتر شناسایی شده تا به امروز، منجر به افزایش تخمینی 5.6 میلیارد دلار آمریکا در تولید ناخالص داخلی، 92 برابر بازده سرمایه گذاری می شود [8]، که نشان دهنده اهمیت چنین مداخلاتی در مقیاس است.
چالش‌های زیادی برای دستیابی به تغییر رفتار شستشوی دست‌ها در مقیاس وجود دارد.
اولاً، معیارهای مورد مواد شوینده مبل استفاده در بسیاری از مطالعات به‌عنوان نماینده رفتار ضعیف هستند و حتی «استاندارد طلایی» فعلی مشاهده ساختاریافته کمتر از ایده‌آل است.
دوم، بسیاری از برنامه‌ها به تنهایی بر آموزش بهداشت متمرکز شده‌اند که احتمالاً به دلیل اهمیت جنبه‌های انگیزشی و عادتی رفتار ناکافی است، که منجر به ایجاد مشکل در ایجاد اثربخشی برنامه‌های ارتقای بهداشت در مجموع در بررسی‌های سیستماتیک می‌شود.
سوم، حتی زمانی که مواد شوینده هپی هوم چنین مرورهایی شواهد موجود را به دقت بررسی می‌کنند، مطالعات کمی در زمینه‌های مدرسه در LMICها وجود دارد و بیشتر آنها پیگیری کوتاه، معیارهای پیامد ضعیف، یا کور کردن ضعیف ارزیابی‌کنندگان پیامد دارند.
- منابع:
- تبلیغات:
